Haptonomie
Haptonomie houdt zich bezig met de ontwikkeling van de tastzin
en het gevoelsleven. Deze ontwikkeling begint al als we nog
heel klein zijn. De baby in de baarmoeder reageert al op een
uitnodigende en liefdevolle hand.
Een dwingende en betastende aanraking zal de baby proberen
te vermijden. Als de handen en de blik liefdevol en respectvol
zijn, is dit de eerste boodschap van "welkom' in het
leven.
Deze zintuiglijke en lichamelijke informatie wordt opgeslagen
en ingelijfd. We dragen deze prille ervaringen als stille
kennis met ons mee. Het is stille kennis omdat we tijdens
de eerste levensjaren nog niet over taal beschikken om de
sfeer waarin we opgroeien te benoemen.
Later kun je hier met taal ook vaak niet meer bijkomen. Het
lichaam draagt dit verhaal met zich mee.
Onbewust komen ervaringen van vroeger tot uitdrukking in onze
houding, motoriek, mimiek, in gebaren en in de intonatie van
de stem. Houdings- en bewegingspatronen, evenals stem en stilte,
toon en timing, maat en ritme vertellen een verhaal dat wij
"vergeten" zijn.
Bij de haptonomische benadering gaat het erom het lichaam
respectvol te "lezen", ervan uitgaande dat het iets
wezenlijks te vertellen heeft. Elk menselijk lichaam is een
uniek verhaal dat zijn eigen geschiedenis vertelt.
Haptonomie gaat over de balans tussen denken, voelen en handelen.
Bij veel mensen is het denken meer ontwikkeld of prominenter
aanwezig dan het voelend vermogen. Naast het denkend bewustzijn
is, vooral in het contact tussen mensen, het voelend vermogen
of het waarnemend bewustzijn belangrijk. Immers, het vermogen
om elkaar aan te voelen en elkaars grenzen tijdig waar te
nemen is essentieel om op elkaar af te kunnen stemmen.
|
©
D.Talma |
Happiness is when
what you think,
what you feel
and what you do
are in harmony
(Ghandi) |
 |
|
|